فرودگاه سنندج

معرفی فرودگاه سنندج

فرودگاه سنندج در جنوب غربی شهر سنندج و در ابتدای جاده سنندج-کرمانشاه واقع گردیده است. عملیات ساختمان اولیه آن در سال 1347 آغاز و در سال 1350 به عنوان تنها فرودگاه عملیاتی استان کردستان و با امکانات بسیار اندک شروع به کار نمود. اولین پرواز فرودگاه در سال 1350 توسط شرکت هواپیمایی «هما» و با هواپیمای فوکر F-27 انجام گردید. پس از آن، شرکت هواپیمایی آسمان با همین نوع هواپیما با دو پرواز هفتگی، پروازهای فرودگاه را توسعه داد. با شروع جنگ تحمیلی در سال 1359، در نخستین ساعات شروع جنگ، این فرودگاه در کنار فرودگاه های دیگری همچون تهران، کرمانشاه و... زیر بمباران نیروی هوایی عراق قرار گرفت. اگر چه به واسطه نزدیکی این فرودگاه به مرز عراق، پروازهای مسافربری آن تا پایان جنگ متوقف شد، اما این فرودگاه به منظور پشتیبانی جبهه های غرب کشور و انتقال مجروحان، به طور متوسط پذیرای 10 نوبت نشست و برخاست توسط هواپیماهای باربری C-130 هرکولس ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
پس از پایان جنگ و توسعه و عملیاتی شدن فرودگاه، پروازهای سنندج با هواپیمای فوکر F-27 شرکت آسمان مجددا برقرار شد.
از سال 1377تا سال 1379، شرکت هواپیمایی «ایران ایرتور» پروازهای خود را با هواپیماهای یاک YAK-42 به صورت روزانه آغاز نمود، اما پس از سانحه هوایی حامل شهید مهندس «دادمان» وزیر فقید راه و ترابری (سقوط در ساری با پرواز یاک 40) پروازهای فرودگاه سنندج به کلی قطع شد و با پیگیری های مستمر، مجددا شرکت هواپیمایی ایران ایرتور با هواپیماهای استیجاری آنتونف An-74، پروازهای این فرودگاه را روزانه با دو نوبت آغاز نمود. متاسفانه این پروازها نیز پس از سانحه دلخراش توپولف Tu-154 در خرم آباد که به مرگ تمامی سرنشینان آن انجامید، قطع گردید. بعد از سه ماه پیگیری مقامات استان و با مساعدت ریاست سازمان هواپیمایی کشوری و مدیرعامل شرکت فرودگاههای کشور، پروازهای این فرودگاه توسط شرکت هواپیمایی آسمان با هفته ای سه پرواز با هواپیمای فوکر F-28 آغاز گردید و در ادامه بعد از تغییرات و پیگیریهای لازم نهایتا هم اکنون با 9 پرواز در هفته که توسط هواپیمایی آسمان با F-100 و هواپیمایی قشم با BAE صورت میگیرد.
استان کردستان یکی از استان های کوهستانی کشور با آب و هوای خاص منطقه ای می باشد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران در زمان جنگ تحمیلی و مقاطع بعد از آن، تلاش زیادی برای توسعه استان شد، اما موقعیت خاص و شرایط جغرافیایی، همچنان مانع بزرگی بر سر راه پروژه های اجرایی بوده که سنندج نیز از این گزند بی نصیب نمانده است. لذا با عنایات دولت، تحولات بزرگی در استان ایجاد شده است؛ از جمله پروژه های فرودگاهی که با همکاری و حمایت شرکت فرودگاههای کشور به انجام رسید، اجرای طرح نوسازی و بهسازی فرودگاه در تمام قسمت ها(دیوار کشی، تطویل باند، نصب دستگاه کمک ناوبری، توسعه پایانه و اقدامات دیگر) می باشد. اجرای پروژه های استانی در قسمت حمل و نقل، با توجه به محدودیتهای طبیعی در راهسازی و عدم دسترسی مردم استان به حمل و نقل ایمن جاده ای، نبود راه آهن و راه دریایی و توجه به ایجاد زمینه های رشداقتصادی، صنعت گردشگری، آموزش های عالی و سایر بخش ها، نیاز مبرم به حمل و نقل مطمئن و سریع که مشخصه سفرهای هوایی است، احساس می شود. در این راستا، فرودگاه سنندج می تواند نقش پر رنگی در تسهیل مشکلات مردم منطقه داشته باشد. لذا با توجه به این شرایط اقدامات توسعه ایی و عمرانی در این سال ها انجام گرفته که میتوان به پروژه تطویل باند اشاره کرد (طول اولیه باند 1800 متر بود. این فرودگاه در دو نوبت شاهد تطویل در یک سمت جنوبی بوده است. در نوبت اول که در فاصله سال های 74 تا 76 صورت پذیرفت، 700 متر به طول باند اضافه شد و به 2500 متر رسید. در نوبت دوم، در فاصله سالهای 83 تا 87، تطویل و روکش انجام شد که به اضافه شدن 550 متر دیگر منجر شد. لذا در حال حاضر 3050 متر طول باند می باشد). از دیگر اقدامات احداث برج مراقبت جدید مرتفع بود که با عنایت به اینکه ارتفاع برج مراقبت اولیه که در سال 1347 ایجاد شده بود، جهت اشراف کنترلر بر باندی 1800 متری طراحی شده بود، دیگر برای باند 3050 متری کارایی کافی نداشت و کنترلر دید کافی بر انتهای جنوبی باند نداشت . در حال حاضر به دنبال ارتقاهای صورت گرفته، فرودگاه توانایی پذیرش هواپیماهایی در رده ایرباس A-320 را دارد. البته در شرایط ویژه، هواپیماهای بزرگ تر نیز توانایی نشست و برخاست را در این فرودگاه دارند؛ به عنوان مثال در جریان سفر مقام معظم رهبری به کردستان، شاهد نشست و برخاست شبانه و روزانه هواپیماهای بویینگ B-707 ،B-737، و حتی ایلیوشین 76 بودیم. توانایی پذیرش این فرودهای سنگین به واسطه افزایش مقاومت باندPCN) 1 ) به 55 بوده که امکان پذیر شده است. از سایر پیشرفت های انجام شده و یا در حال اجرا میتوان به پایانه سوخت گیری هوایی اشاره کرد که در سال 1385، با ظرفیت 450 هزار لیتر افتتاح شد که حتی از فرودگاه مرکزی منطقه غرب که کرمانشاه می باشد، پرظرفیت تر است. با توسعه فرودگاه، نیاز به موتور خانه و ژنراتورهای جدید، موجب ارتقای آنها از 120 به 350 کیلووات گردید توسعه پایانه، تامین روشنایی مناسب باند، احداث فیبر نوری که نویزهای موجود بر آن بی تاثیر باشد، خرید تجهیزات و ماشین آلات برف روبی و برف زدایی و احداث استخر آن، بخش دیگری از کارهای انجام شده است. در زمینه تجهیزات ناوبری و کمک ناوبری می توان به خرید و نصب دستگاه ILS-DME در تاریخ پانزدهم آبان ماه سال 85 اشاره کرد. همچنین سامانه های کمک ناوبری و ارتباطی VHF ،VOR-DME ،NDB ،ATIS و سامانه هواشناسی RVR از دیگر سامانه های نصب شده و فعال در فرودگاه سنندج می باشند.

منبع: وبسایت رسمی فرودگاه سنندج